Ładnie zachowany talar.
Jedyny rocznik talara Piotra Birona.
Ruszona obiegiem moneta, ale nadal ponadprzeciętna z fragmentami menniczej świeżości.
Tło z miejscowymi, drobnymi przetarciami.
Awers: głowa księcia z przewiązanymi wstążką włosami w prawo
D G PETRUS IN LIV CURL ET SEMGAL DUX
Rewers: ukoronowane dwie tarcze z Orłem i Pogonią
MON NOVA ARG DUC CURL AD NORMA M TAL ALB
Średnica 43 mm, waga 28.34 g
Eugeniusz Mrowiński w swoim opracowaniu "Monety Księstwa Kurlandii i Semigalii" napisał tak: "Nadszedł okres, w którym Stanisław August Poniatowski przygotował w Rzeczypospolitej gruntowną reformę monetarną. W związku z tym Warszawska Komisja wydała w 1765 r. nakaz zamknięcia wszystkich mennic na terenie państwa. Nakaz ten obowiązywał również Mitawę. Z tego powodu zapewnie zamknięcie mitawskiego zakładu, podyktowane czysto ekonomicznymi względami, zbiegło się z decyzją odgórną. Nie mogła jednak być ona bezpośrednią przyczyną zaniechania produkcji, bo po wydaniu prze króla nowej ordynacji w 1766 r. Biron nie wznowił bicia monety. Dotychczasowe jego emisje, niewątpliwie kosztowne, zaspokoiły ambicje księcia. Zmęczony życiem Biron oddał księstwo swojemu synowi Piotrowi, który z lenna Rzeczypospolitej uczynił podarek Rosji. Zanim tego dokonał, w 1780 r. zakończył wybiciem talarów i dukatów ponad 200-letnią, choć doraźnie prowadzoną, działalność mennicy mitawskiej."
