Egzemplarz z kolekcji Witolda Hake, autora "Katalogu herbowych tłoków pieczętnych szlachty śląskiej i łużyckiej XVI - XX wieku".
Pozycja ILUSTROWANA w wyżej wymienionym katalogu pod numerem 13.
Pieczęć nabyta w antykwariacie na ul. św. Jana w Krakowie w roku 2005.
Pochodzenie z lat ok. 1710-1742 roku.
Srebro, średnica 39 mm, wysokość 3 mm
Typowy tłok pieczetny do wyciskania tzw pieczęci opłatkowych. Wytwarzano specjalną masę, przykrywano ją prostokątnym kawałkiem papieru, na to kładziono tłok pieczętny w formie metalowego krążka i wyciskano pod prasą. Napis w otoku: „CONRADUS ERNESTVS MAXIMILIANVS. S. R. I . COMES. AB. HOCHBERG. LIB. BAR. DE. ET. IN. FVRSTENSTEIN. drugi otok DYNAST. FVRST. FRIEDL. L. W. ET. H. SAC. CAES. REG. MAI. A. CONSIL. INTIM. ” co w rozwinięciu brzmi: „Conradus Ernestus Maximilianus Sacri Romani Imperi Comes ab Hochberg, Liber Baro de et in Fürstenstein” co oznacza w tłumaczeniu: „Konrad Ernest Maksymilian Świetego Cesarstwa Rzymskiego hrabia z Hochbergu, Baron (Wolny Pan) z i od Fürstensteinu”. Drugi napis w rozwinięciu brzmi: „Dynast. (. . . ?) Fürstenstein i Friedland L. W. (?) et Haeres, Sacri Caesaris Regio Majestatis A (?) Consiliarum Intimum” co oznacza: „Dynasta z Książa i Mieroszowic L. W (?) i dziedzic, Świętego Cesarstwa Panującego Majestatu tajny radca.”
Hochbergowie to jeden z najbardziej znanych rodów Śląska. Pierwotnie pisali się Hoberg lub Hohberg. Przybyli na Śląsk z Miśni w końcu XIII w. Od XVII w. linia zamożniejsza przyjęła pisownię „Hochberg”. Podzieleni byli na gałęzie nie utytułowane, baronowskie (od 1650, 1714) hrabiowskie (tytuł od 1666 i 1684 r.) i jedną gałąź hrabiowską z tytułem książęcym (w 1850 r. jako Fürst von Pless - książę na Pszczynie) dla pierworodnego syna. Zamek Książ mieli od roku 1509 do 1941, kiedy został skonfiskowany przez władze III Rzeszy za wrogi stosunek do państwa.
Ten tłok pieczętny należał do jednego z najsłynniejszych Hochbergów z zamku Fürstenstein (Książ) k. Wałbrzycha - Conrada Ernsta Maximiliana v. Hochberg (1682-1742). Dokonał on olbrzymiej przebudowy średniowiecznego zamku w barokową rezydencję nowego typu. Do dziś zachowała się sala balowa w tym zamku zwana na jego cześć „Maksymilianowską”.
