Jeden z trzech najrzadszych banknotów polskich wydrukowanych w XX wieku. W oferowanym wariancie - ekstremalna rzadkość.
Odmiana w poprawionej, dopuszczonej finalnie do obiegu wersji kolorystycznej rewersu z klauzulą w 10 liniach na brązowym tle oraz poprawioną, większą czcionką o wysokości liter 1.87 mm, gwarantującą czytelność klauzuli.
Zdecydowanie rzadszy wariant jednocyfrowy, który występuje wyłącznie w wąskim zakresie numeracji od S.4.A do S.9.A, bowiem poprzednie zakresy zużyto dla niewprowadzonej finalnie wersji z klauzulą prawną w 9 liniach.
Banknoty denominowane w złotówkach z datą 1919 należą do najbardziej prestiżowej oraz poszukiwanej emisji polskich banknotów. Seria ta zawdzięcza swoją rozpoznawalność pięknej szacie graficznej. Druk wykonano w zakładach graficznych Clermont-Ferrand w Paryżu, zaś projekty banknotów wyszły spod rąk francuskich projektantów, sygnowanymi przez autora jedynie na nominale 10 złotowym - Ad.Giraldon na dolnym marginesie w lewym rogu.
Fenomenalna emisja, której piękno i klimat francuskich banknotów jest niezaprzeczalnie obecny, czego świadectwem jest charakterystyczny, cienki, delikatnie rypsowany papier, który swoją fakturą niewątpliwie nawiązuje do klasycznych emisji francuskich.
Duża rzadkość praktycznie całej emisji, a szczególnie nominałów 10, 20 oraz 50 złotych wynika przede wszystkim z ich naturalnego zużycia obiegiem. Dodruk brakujących nominałów dokonano już w Warszawie, ale z datą 1924, stąd pierwsza emisja w momencie zużycia nie doczekała się analogicznych serii zastępczych. Cała emisja naturalnie została wycofana z obiegu z rokiem 1928.
Prezentowany egzemplarz w typowym obiegowym stanie zachowania. Wielokrotnie ugięty i przełamany, ale bez widocznych rozdarć oraz wytarć farby. Bez konserwacji. Oryginalna faktura papieru jest znakomicie widoczna, barwy druku ładne, bez śladów moczenia. Papier naturalnie przybrudzony obiegiem.
Typologicznie jeden z trzech najrzadszych polskich banknotów XX wieku.
