Wzór wydany przez Bank Polski na emigracji. Obustronny, ukośny nadruk WZÓR w kolorze czerwonym umieszczony w dwóch liniach. Numeracja kolejna.
Pionowe ugięcie na prawym marginesie oraz zanikające ugięcie na lewym marginesie.
Złamanie końcówki lewego górnego rogu, ale bez złamań i ugięć przez pole zadrukowane.
Banknot w stanie drukarskiej świeżości.
We wrześniu 1939 roku Bank Polski został ewakuowany do Paryża i rozpoczął przygotowania nowej emisji banknotów. W zamyśle miała to być waluta obowiązująca na terenie Polski po zakończeniu II wojny światowej. Banknoty wykonane zostały na wysokiej klasy, specjalnym papierze bankowym, techniką tzw. stalorytniczo-wklęsłodrukową. Pierwsza emisja z 15 sierpnia wykonana w drukarni Bradbruy, Wilkinson & Co New Malden (Wielka Brytania) oraz londyńskiej drukarni Thomas de la Rue & Co obejmowała nominały 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 500 złotych. Druga emisja wyszła z drukarni Amercan Bank Note Company w Nowym Jorku i obejmowała nominały 20 i 50 złotych. Banknoty nigdy nie zostały wprowadzone do obiegu, a w 1951 roku nakład został zniszczony i pozostawiono wyłącznie po 1.000 sztuk obiegowych oraz 1.000 sztuk z nadrukiem WZÓR.
