Ekstremalnie rzadka boratynka w ekstremalnie rzadkim stanie zachowania.
Odmiana z jedynką rzymską w dacie, w katalogu Cezarego Wolskiego "Miedziane szelągi Jana Kazimierza Wazy z lat 1659-1667" oznaczona stopniem rzadkości R8, co oznacza znane autorowi 2-3 sztuki.
Egzemplarz ilustrowany w katalogu Wolskiego na stronie 373 pod poz. LU61.D.11b.12.
Nie mamy wątpliwości, że moneta została wybita, zaś staranność bicia nakazuje nam przypuszczać, że była to pokazowa, niskonakładowa emisja.
Jedyna sztuka z najwyższą oceną w rejestrze NGC.
Pozycja tej samej odmiany w niższej nocie MS64, została sprzedana w Maju 2022 na aukcji Heritage za kwotę 6.500 USD.
Zjawiskowa moneta o niebywałej urodzie.
Znakomity detal i w pełni mennicza powierzchnia.
Okazowa sztuka w pełnym tego słowa znaczeniu.
Awers: mała głowa króla, poniżej inicjały T.L.B.
IOAN CAS REX
Rewers: Pogoń pod mitrą książęcą, poniżej herb Korwin
SOLI MAG DVC LIT 1661
Autor katalogu "Miedziane szelągi Jana Kazimierza Wazy z lat 1659-1667" Pan Cezary Wolski na łamach TPZN odnośnie oryginalności prezentowanej pozycji napisał tak: "Punce stempla są kopiowane z półdukatówek krakowskich z tego rocznika. Nie muszą być ściśle identyczne, bo i na monetach szelężnych z Krakowa mimo pozornej identyczności punc głów czy Orłów są bardzo drobne różnice - kwestia doświadczenia w dotarciu i zbadaniu organoleptycznie dużej ilości boratynek tu się kłania. To samo się tyczy monet ujazdowkich bitych w manierze krakowskiej - powstały one PO dostarczeniu wzornika krakowskiego, a rzymska 1 nie mogła występować na monecie nie wykonywanej przez rytownika krakowskiego, który w ten sposób być może niejako składał swój podpis na monecie, co dla rzemieślników że tak nazwę "niemieckiej maniery rytowniczej" nie było niczym niezwykłym w tamtym czasie.
Obie monety w pięknym stanie również (o ile zdjęcia nie przekłamują) mają drobne różnice w grubości kropek, liter itp. Na jednej z nich widać wyraźnie ślady poprzedniego nabijania cienkich liter na stemplu celem prawidłowego rozmieszczenia napisu, co na zwykłych monetach się zdarza bardzo rzadko, ale się zdarza.
Moja opinia jest aktualnie za uznaniem tych monet za oryginały. Czy to kolekcjonerzy zaaprobują, czy też nie - pozostawiam im samym"
Miedziane szelągi litewskie Jana Kazimierza bito w kilku mennicach: w Ujazdowie, Oliwie, Wilnie, Brześciu, Kownie i Malborku. Rocznik 1661 zawęża ten krąg do jednego tylko zakładu – mennicy ujazdowskiej. Wyjątkowość naszej pozycji polega na tym, że posiada ona cechy stempla… krakowskie. W Krakowie – przypomnijmy – bito tylko szelągi koronne. Dlaczego więc na szelągu litewskim możemy dostrzec portret, liternictwo, a nawet łatwo rozpoznawalny zapis daty z trzema pierwszymi cyframi arabskimi i czwartą rzymską charakterystyczne dla mennicy w Krakowie? Spośród kilku hipotez objaśniających ten fenomen najbardziej trafia do przekonania ta, że rytownik z Krakowa, na polecenie kierownictwa wspomógł przeciążoną mennicę ujazdowską, wykonując stemple do produkcji omawianego szeląga (jak pamiętamy, obydwie mennice, krakowska i ujazdowska, znajdowały się pod zarządem Tytusa Liwiusza Boratiniego). Pan Zdzisław Szuplewski zauważył, że był to pierwszy przypadek, gdy stemple zarówno awersu, jak i rewersu wykonano w jednej mennicy na potrzeby innej.
Przez długie lata wydawało się, że najpiękniejsza boratynka jaka istnieje to moneta zaprezentowana w katalogu C. Wolskiego pod numerem LU61.D.11b.12. Kilka tygodni temu, na aukcji Heritage Auctions pojawił się niezwykły egzemplarz z numerkiem MS64 na slabie. Został wylicytowany za kwotę 7 800 dolarów. Moneta z naszej X Aukcji to egzemplarz z katalogu C. Wolskiego. Został on oceniony na MS65. Na ogół takie różnice są praktycznie niezauważalne. Tym razem jednak wyraźnie widać, że nasza pozycja jest ładniejsza. Przyjrzyjmy się zwłaszcza polu monety na rewersie.
