Odznaka pamiątkowa Frontu Litewsko-Białoruskiego z miniaturą. Określana jest też jako znak Wojsk Frontu Litewsko-Białoruskiego.
Została ustanowiona przez gen. Stanisława Szeptyckiego w kwietniu 1920 roku i zatwierdzona przez Ministra Spraw Wojskowych 13 grudnia 1921 roku. Przyznawano ją wszystkim oficerom i żołnierzom, którzy przez co najmniej 6 miesięcy, w okresie od 15 maja 1919 roku do 23 marca 1920 roku, uczestniczyli w walkach z bolszewikami na Froncie Litewsko-Białoruskim. Do tego czasu służby doliczano okres pobytu w szpitalu z powodu ran lub chorób nabytych na froncie. Wymagany przedział czasowy mógł być wyjątkowo skrócony dla tych żołnierzy, którzy zasłużyli się wybitnym czynem bojowym lub organizacyjnym.
Odznakę rozpoczęto nadawać po marcu 1920 roku i kontynuowano do 1924 roku. Nie jest znana całkowita liczba jej nadań.
Odznaka duża, dwuczęściowa, tombak srebrzony, emalia.
Projektantem odznaki był prawdopodobnie plut. Witold Bartkowski.
Wykonawca nieustalony. Odznaki te wykonywali m.in. P. Gorzuchowski, Jan Knedler i Kazimierz Gajewski. Niektórzy przypisują produkcję tych odznak B. Paszkowskiemu.
Nakrętka przedwojenna, niesygnowana, dobierana.
Wymiary 38 x 38 mm
Odznaka z piękną patyną, stan bardzo dobry minus – widoczne rysy na rewersie – odznaka mało używana.
Miniatura tej odznaki dwuczęściowa, tombak srebrzony, emalia (ramiona krzyża i w tarczy na Orle).
Wykonawca nieustalony.
Nakrętka przedwojenna z pracowni Adama Nagalskiego – Warszaw, dobierana wtórnie.
Wymiary 22 x 22 mm
Odznaka z piękną patyną, stan zachowania dobry plus – widoczne przetarcia srebrzenia oraz rysy po nakrętce na rewersie.
Literatura: Z. Sawicki, A. Wielecki, Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Wojsko Polskie 1918-1939, Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie, Warszawa 2007, Z. Kiełb, Polskie i obce znaki zaszczytne żołnierzy 2. Pułku Saperów Kaniowskich, Puławy 2021
