Cesarstwo Rzymskie
Septymiusz Sewer (193-211), Denar 194-195, mennica Rzym
Awers: głowa w wieńcu laurowym w prawo
L SEPT SEV PERT AVG IMP IIII
Rewers: Minerwa stojąca w lewo, trzymająca włócznię i tarczę
P M TR P II COS II P P
Średnica 17 mm, waga 2.58 g
Septymiusz Sewer urodził się w 146 roku w Leptis Magna w Afryce (Libia). Po błyskotliwej karierze wojskowej za panowania Marka Aureliusza i Kommodusa, w 185 roku został konsulem. W chwili śmierci Pertinaxa był gubernatorem Górnej Panonii. Uznany cesarzem 13 kwietnia 193 roku. W 195 roku fikcyjnie dołączył do rodziny Antoninów, zostając pośmiertnie adoptowany. Pokonuje Nigera i skazuje go na egzekucję oraz prowadzi błyskotliwą kampanię w Arabii. W 197 roku pozbył się swojego ostatniego przeciwnika, Albina. Sewer przygotowuje się do ustanowienia swojej dynastii poprzez nadanie w 194 r. Julii, swojej żonie, tytułu Augusty, tytułu Cezara synowi Karakalli, a w 196 r. następnie Augusta. W 198 r. z kolei jego drugi syn Geta zostaje również Cezarem. Septymiusz Sewer spędził piętnaście lat umacniając granice imperium, odnosząc liczne zwycięstwa nad Partami (197-198), potem w Afryce (207), wreszcie w Bretanii (208-211), gdzie zmarł.
