Bardzo rzadki typ.
Sesterc Witeliusza, jednego z krócej panujących cesarzy. Panował jedynie niespełna 8 miesięcy.
Czekoladowa patyna.
Cesarstwo Rzymskie
Witeliusz (69), Sesterc 69, mennica Rzym
Awers: głowa cesarza w wieńcu laurowym w prawo
A VITELLIVS GERM IMP AVG TR P
Rewers: Pax stojąca w lewo, trzymająca gałązkę i róg obfitości, w polach litery S-C
PAX AVGVSTI
Średnica 36 mm, waga 25.67 g
Witeliusz został mianowany namiestnikiem Dolnej Germanii przez Galbę. Kiedy legiony zniechęciły się surowymi rządami Galby, wyrzekły się posłuszeństwa wobec niego i okrzyknęły Witeliusza cesarzem. Witeliusz początkowo odmówił przyjęcia tytułu cesarskiego, ale przyjął imię Germanik i zobowiązał się przewodzić powstaniu. Wkrótce potem przeszły na jego stronę prowincje Brytanii, Galii i Hiszpanii. W międzyczasie w Rzymie Galba został zamordowany, a Otho ustanowiony nowym cesarzem przez gwardię pretoriańską.
Otho zaproponował, że podzieli się cesarstwem z Witeliuszem, ten jednak, którego wojska maszerowały już na Rzym, odmówił. Decydujące starcie, bitwę pod Bedriacum, stoczono między dwiema stronami i to właśnie siły Witeliusza odniosły zwycięstwo. Pomimo przegranej pod Bedriacum, Otho być może nadal mógł wygrać wojnę, miał wsparcie potężnych legionów Dalmacji, Mezji i Panonii, a także gwardię pretoriańską i rzymską flotę, ale wolał uniknąć wojny domowej, popełniając samobójstwo.
W Rzymie senat nadał Witeliuszowi zwyczajowe odznaczenia cesarskie. Historycy Swetoniusz, Tacyt i Dion Kasjusz niewiele wspominają o krótkim panowaniu Witeliusza, ale wprowadził on kilka wartościowych i trwałych zmian. Ogólnie jednak jego panowanie było niezdecydowane, a sam Witeliusz jest opisywany jako leniwy i pobłażający sobie.
