Mennictwo aleksandryjskie czasów rzymskich zadziwia różnorodnością nominałów i ogromnym, bogactwem rewersów. Pod względem formy artystycznej ma swój odmienny, niespotykany nigdzie indziej styl. Ta odrębność była wyrazem pewnej izolacji Egiptu, jako prywatnej domeny cesarskiej, wyłączonej z reszty imperium.
Na rewersie przedstawiono świątynię Hermanubisa, której lokalizacja nie jest znana do dziś, możliwe, że była to część serapeum w Canopus.
W katalogu RPC online z numerem tymczasowym, gdzie znanych jest jedynie 6 sztuk.
Rzym Prowincjonalny
Egipt, Aleksandria, Antoninus Pius (138-161), Drachma 141-142, mennica Aleksandria
Awers: popiersie cesarza w wieńcu laurowym w prawo
AVΤ Κ Τ ΑΙΛ ΑΔΡ ΑΝΤⲰΝΙΝΟϹ ϹƐΒ ƐVϹ
Rewers: świątynia z dwoma kolumnami, wewnątrz Hermanubis trzymający gałązkę palmową i kaducesz, z lewej szakal, w lewym polu L, w prawym polu Є (data, 5 rok panowania)
Średnica 33 mm, waga 23.55 g
