Typologicznie rzadki, pierwszy rocznik talarów Władysława bity w mennicy toruńskiej.
Odmiana z końcówką napisów RVS PR oraz ze znakami interpunkcyjnymi w legendzie rewersu.
Egzemplarz z zachowanym lustrem menniczym na awersie, awers śladowo ruszony obiegiem.
Piękna moneta, której świeżość lustra na rewersie zachwyca. Rzadki typologicznie egzemplarz, który wzbogaci każdy zbiór monet Władysława IV Wazy. Numizmat, który cieszy swoją prezencją.
Awers: półpostać króla, trzymającego miecz i jabłko królewskie, w prawo
VLADIS IIII D G REX POL ET SVEC M D LIT RVS PRV
Rewers: Anioł trzymający owalny kartusz z herbem miasta Toruń, po bokach data i inicjały I-I, wardajna Jakuba Jacobsona
MONETA NOVA ARGENT CIVIT THORVNENSIS
Średnica 44 mm, waga 28.81 g
Za panowania Władysława IV obowiązywał uchwalony jeszcze za czasów jego poprzednika zakaz bicia monety drobnej. Obejmował on zarówno mennice państwowe, jak i miejskie. Tak więc mennice koronne w Bydgoszczy, a potem od roku 1644 w Krakowie biły jedynie półtalary, talary, dukaty oraz ich wielokrotności. Podobnie wyglądała produkcja mennicza miast pruskich – Gdańska, Torunia i Elbląga. Mennica litewska w tym czasie nie pracowała. Wyjątek stanowił próbny portugał wybity w roku 1640. Próbną serię trojaków, szóstaków i ortów przygotowała także mennica bydgoska w roku 1635. Obok wspomnianych wyżej emisji, do mennictwa Władysława Wazy zaliczają się również kopiejki b. d. z czasów gdy królewicz Władysław został wybrany na cara Moskwy oraz trzykrajcarówki Księstwa Opolsko-Raciborskiego z roku 1647.
