Jedna z najmocniejszych propozycji naszej I Aukcji Limitowanej.
Nieczęsty rocznik 1775, który w prezentowanym stanie zachowania nie został jeszcze odnotowany na platformie Onebid.
Odmiana z tytulaturą zakończoną LITH oraz z krótką wstążką opaski na głowie króla.
Szacowany nakład 16.319 sztuk.
Absolutnie mennicza moneta z oceną MS61 od NGC, która według nas nadal nie oddaje urody oraz jakości oferowanego egzemplarza.
Moneta z pięknie zachowanym reliefem, bez najdrobniejszych śladów obiegu oraz wyjątkowo mocnym lustrem, które zachwyca za każdym razem gdy mamy okazję obcować z monetą. Wyśmienita moneta, która ostatni raz w zbliżonym stanie oferowana była przez WCN w roku 2011 z astronomiczną jak na tamte czasy ceną końcową 22.000 złotych za stan +2!
Egzemplarz ze znakomitą proweniencją ze zbioru Potockich z puncą własnościową przed portretem.
Piękna moneta z najwyższą i jedyną tak wysoką oceną w rejestrze NGC. Bez wątpienia moneta do najlepszych zbiorów monet Polski Królewskiej, a dla kolekcjonerów nastawionych na mennictwo SAP niebywała okazja do włączenia menniczego talara z rocznika, który na aukcjach w Polsce notowany jeszcze nie był! Piękna, okazowa moneta z jakże cenioną proweniencją!
Awers: popiersie króla w prawo STANISLAUS AUGUSTUS D G REX POL M D LITH Rewers: pięciopolowa tarcza herbowa pod koroną, wokół wieniec z liści dębu i palmy owinięty szarfą, na dole krzyż orderu orła białego X EX MARCA PURA COLONIEN 1775 Średnica 40 mm W okresie panowania Stanisława Augusta mennica warszawska biła talary według trzech różnych ordynacji menniczych. System monetarny wprawers: popiersie króla w prawoSTANISLAUS AUGUSTUS D G REX POL M D LITHRewers: pięciopolowa tarcza herbowa pod koroną, wokół wieniec z liści dębu i palmy owinięty szarfą, na dole krzyż orderu orła białegoX EX MARCA PURA COLONIEN 1775Średnica 40 mmW okresie panowania Stanisława Augusta mennica warszawska biła talary według trzech różnych ordynacji menniczych. System monetarny wpr
owadzony w roku 1766 ustalał produkcję 10 talarów z jednej grzywny kolońskiej czystego srebra (233,8123 g). Miały one wartość 8 złotych. Były bite ze srebra próby XIII 1/3 łuta. Ważyły 28,057 g i zawierały 23,381 g czystego kruszcu. Analogicznie, półtalary bite również ze srebra XIII 1/3 – łutowego, ważyły 14,028 g i zawierały 11,690 g czystego srebra. Szybo okazało się, że monety emitowane przez mennicę warszawską zgodne z tym standardem są zbyt dobre. Były masowo ściągane z rynku i wywożone zagranicę, a następnie przebijane na znacznie gorsze pod względem zawartości srebra talary pruskie. Polskie władze mennicze zareagowały w roku 1787 obniżając standard talarów i półtalarów. Obecnie miały one być bite ze srebra XIII-łutowego, miały ważyć 27,570 g (półtalary – 13,785 g) i zawierać 22,401 czystego srebra (półtalary – 11,200 g). Kierunek reformy był właściwy. Głębokość zmian okazała się jednak niewystarczająca. Polskie talary nadal były lepsze od pruskich. Opisany wyżej proceder ściągania ich z rynku i przetapiania na monetę gorszej próby wciąż był opłacalny. Ostatnia reforma została wprowadzona w okresie powstania kościuszkowskiego. Talary z lat 1794 i 1795 miały już wartość 6 złotych. Były bite z XI-łutowego srebra, ważyły 24,148 g i zawierały 16,602 g czystego srebra. W systemie monetarnym z roku 1794 nie było już półtalarów. Zmiany okazały się właściwe. Ściąganie talarów z rynku i ich przebijanie na talary pruskie przestało się opłacać. Reforma okazała się jednak spóźniona. W roku 1795 państwo polskie przestało istnieć. Pod względem wartości artystycznych talary Stanisława Augusta należą do najpiękniejszych monet polskich. Ich projekty były przygotowywane i realizowane przez najwybitniejszych rytowników epoki stanisławowskiej. Od roku 1766 rytownikiem stempli w mennicy warszawskiej był Jan Filip Holzhaeusser (zm. 1792).
